Agra
Blijf op de hoogte en volg Paulus en Colien
06 Maart 2017 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Agra
Je zou denken, elk jaar gaan er wel duizenden mensen naar de Taj Mahal, een trip is makkelijk te boeken. In Vietnam had je meerdere reisbureaus die in dagtrips deden, je vond er aardig wat in de wijk waar wij verbleven. Hier dus niet. Al die duizenden lijken allemaal met privé gids en auto te gaan. Na een lange en frustrerende zoektocht op het internet zijn we maar met de gids en auto van het hotel gegaan. Dit resulteerde wel tot de duurste dag van ons leven :P haha.
' s Ochtends werden we tegen achten, na weer een enigszins discutabel ontbijt (of we zoete eieren wouden?!?), opgehaald bij ons hotel door een man in de zestig met een schattig driver-uniform (compleet met spencer en naamkaartje uit de jaren zestig). Een rustige rit dachten we, nou nee, deze man was echt een coureur. Het was maar goed dat ik van die anti-automisselijkheid bandjes omhad want anders had ik de hele weg ondergekotst. Verder een prima vent, beetje gebroken Engels maar hij vond het wel leuk om ons af en toe iets te vertellen en we kregen zelfs wat lekkers van hem op de terugweg :)
De weg naar Agra is lang, 3/4 uur lang, dus we kwamen om een uur of twaalf bij de Taj Mahal aan. Eerst haalde de chauffeur iemand op die onze gids was (gids? We hadden geen gids besteld) die was natuurlijk weer een neef ofzo van de chauffeur. Nou goed, go with the flow hebben we wel geleerd hier dus ja, nu hadden we een gids. Hij vertelde dat hij student was en dit een beetje als bijbaantje deed.
De weg naar de Taj Mahal bestond natuurlijk uit een grote reeks vol met verkopers die je van alles wilden aansmeren, een security check, nog een security check en een grote horde mensen. Op weg naar de Taj heb je vier poorten van rood zandsteen ingelegd met allerlei mooie stenen, echt heel mooi gedaan. Daarna een stuk of wat tuinen om de Taj heen (verder niet zo speciaal, maar wel met apen en met eekhoorns, leuk om te zien! ) De Taj Mahal moesten we met speciale schoenhoesjes op, dus die werden aangedaan en hopatee, de Taj op.
De Taj Mahal is echt mooi, (ik mag het niet zeggen, maar eigenlijk vonden we beiden die Swaminarayan tempel mooier ) van af een afstandje moet je bijna de zonnebril op als de zon er op staat, allemaal blinkend marmer. Het marmer is eigenlijk overal ingelegd met speciale stenen die mevrouw Mumtaj Mahal en haar man gebruikten om te zorgen dat ze kinderen zou krijgen. Alles was ingelegd met een soort van sierlijk bloemenpatroon met zwart, groen, geel en rood. Om de deuren heen was er in het Arabisch met zwarte steen het eerste boek van de Koran ingelegd.
In de Taj Mahal zag het er eigenlijk net zo uit als de buitenkant, het was een grotere ruimte met hetzelfde decor met daarin de kisten van mevrouw Mumtaj Mahal en haar man, die het complex voor haar gebouwd heeft. Er om heen waren een aantal sobere ruimtes waar de mensen kwamen om te bidden. Meneer was ook nog van plan voor zichzelf een Taj Mahal te bouwen maar dan in het zwart, we konden hiervan de ruïnes zien. Of nou ja, ruïnes, beginselen meer. Toen meneer, die natuurlijk de koning was, begon met bouwen heeft zijn zoon hem na een maand of vijf/zes gek laten verklaren en laten opsluiten...
Toen we hier alles zo'n beetje gezien hadden gingen we weer richting de uitgang. Of we ook even de souvenirwinkel wilden zien (ja prima!), dit leidde tot natuurlijk niet de souvenirwinkel... We werden naar een of ander gigantisch emporium in stenen, beeldjes, schilderijen, theeën en muziekinstrumenten geleid. Eenmaal binnen werden we neergezet met een bak koffie en begon er een praatje over dat dat natuurlijk de beste souvenirwinkel ever was en werden we ge-pushed om van alles te kopen, niet cool. Later kwamen we nog een muziekruimte tegen waar een aantal mensen muziek aan het spelen was, natuurlijk gingen we daar even kijken. Het bleek, een van de muzikanten daar had tien jaar in Nederland gewoond, daar konden we dus een Nederlands mee spreken en hem alles vragen over de sitar waar hij op speelde. We hebben zelfs nog een linkshandige sitar op de kop getikt!
Hierna even eten en dan naar het Agra Fort. Het Agra Fort was een groot fort voornamelijk van rood zandsteen, waar we wel met onze schoenen in mochten :P Het was een groot fort waar we lekker even hebben kunnen rondlopen en van alles hebben gezien. Door de jaren heen was het wel wat gevandaliseerd en vervallen maar het fort stond nog, het viel wel een beetje in het niet bij de Taj Mahal. Ik denk dat als het in Nederland had gestaan het wel heel cool was geweest. Er was sowieso een mooi uitzicht op de Taj en we konden lekker even rondlopen door een gigantische ruïne/fort, het zat een beetje in het midden door al het vandalisme.
Hierna gingen we weer naar huis met de auto, uurtje of 3/4 werden er 5, we stonden anderhalf uur in de file in Delhi (om 20.30!) nog even snel een hapje gegeten en de volgende ochtend vroeg weer op de trein naar Jaipur.
Je zou denken, elk jaar gaan er wel duizenden mensen naar de Taj Mahal, een trip is makkelijk te boeken. In Vietnam had je meerdere reisbureaus die in dagtrips deden, je vond er aardig wat in de wijk waar wij verbleven. Hier dus niet. Al die duizenden lijken allemaal met privé gids en auto te gaan. Na een lange en frustrerende zoektocht op het internet zijn we maar met de gids en auto van het hotel gegaan. Dit resulteerde wel tot de duurste dag van ons leven :P haha.
' s Ochtends werden we tegen achten, na weer een enigszins discutabel ontbijt (of we zoete eieren wouden?!?), opgehaald bij ons hotel door een man in de zestig met een schattig driver-uniform (compleet met spencer en naamkaartje uit de jaren zestig). Een rustige rit dachten we, nou nee, deze man was echt een coureur. Het was maar goed dat ik van die anti-automisselijkheid bandjes omhad want anders had ik de hele weg ondergekotst. Verder een prima vent, beetje gebroken Engels maar hij vond het wel leuk om ons af en toe iets te vertellen en we kregen zelfs wat lekkers van hem op de terugweg :)
De weg naar Agra is lang, 3/4 uur lang, dus we kwamen om een uur of twaalf bij de Taj Mahal aan. Eerst haalde de chauffeur iemand op die onze gids was (gids? We hadden geen gids besteld) die was natuurlijk weer een neef ofzo van de chauffeur. Nou goed, go with the flow hebben we wel geleerd hier dus ja, nu hadden we een gids. Hij vertelde dat hij student was en dit een beetje als bijbaantje deed.
De weg naar de Taj Mahal bestond natuurlijk uit een grote reeks vol met verkopers die je van alles wilden aansmeren, een security check, nog een security check en een grote horde mensen. Op weg naar de Taj heb je vier poorten van rood zandsteen ingelegd met allerlei mooie stenen, echt heel mooi gedaan. Daarna een stuk of wat tuinen om de Taj heen (verder niet zo speciaal, maar wel met apen en met eekhoorns, leuk om te zien! ) De Taj Mahal moesten we met speciale schoenhoesjes op, dus die werden aangedaan en hopatee, de Taj op.
De Taj Mahal is echt mooi, (ik mag het niet zeggen, maar eigenlijk vonden we beiden die Swaminarayan tempel mooier ) van af een afstandje moet je bijna de zonnebril op als de zon er op staat, allemaal blinkend marmer. Het marmer is eigenlijk overal ingelegd met speciale stenen die mevrouw Mumtaj Mahal en haar man gebruikten om te zorgen dat ze kinderen zou krijgen. Alles was ingelegd met een soort van sierlijk bloemenpatroon met zwart, groen, geel en rood. Om de deuren heen was er in het Arabisch met zwarte steen het eerste boek van de Koran ingelegd.
In de Taj Mahal zag het er eigenlijk net zo uit als de buitenkant, het was een grotere ruimte met hetzelfde decor met daarin de kisten van mevrouw Mumtaj Mahal en haar man, die het complex voor haar gebouwd heeft. Er om heen waren een aantal sobere ruimtes waar de mensen kwamen om te bidden. Meneer was ook nog van plan voor zichzelf een Taj Mahal te bouwen maar dan in het zwart, we konden hiervan de ruïnes zien. Of nou ja, ruïnes, beginselen meer. Toen meneer, die natuurlijk de koning was, begon met bouwen heeft zijn zoon hem na een maand of vijf/zes gek laten verklaren en laten opsluiten...
Toen we hier alles zo'n beetje gezien hadden gingen we weer richting de uitgang. Of we ook even de souvenirwinkel wilden zien (ja prima!), dit leidde tot natuurlijk niet de souvenirwinkel... We werden naar een of ander gigantisch emporium in stenen, beeldjes, schilderijen, theeën en muziekinstrumenten geleid. Eenmaal binnen werden we neergezet met een bak koffie en begon er een praatje over dat dat natuurlijk de beste souvenirwinkel ever was en werden we ge-pushed om van alles te kopen, niet cool. Later kwamen we nog een muziekruimte tegen waar een aantal mensen muziek aan het spelen was, natuurlijk gingen we daar even kijken. Het bleek, een van de muzikanten daar had tien jaar in Nederland gewoond, daar konden we dus een Nederlands mee spreken en hem alles vragen over de sitar waar hij op speelde. We hebben zelfs nog een linkshandige sitar op de kop getikt!
Hierna even eten en dan naar het Agra Fort. Het Agra Fort was een groot fort voornamelijk van rood zandsteen, waar we wel met onze schoenen in mochten :P Het was een groot fort waar we lekker even hebben kunnen rondlopen en van alles hebben gezien. Door de jaren heen was het wel wat gevandaliseerd en vervallen maar het fort stond nog, het viel wel een beetje in het niet bij de Taj Mahal. Ik denk dat als het in Nederland had gestaan het wel heel cool was geweest. Er was sowieso een mooi uitzicht op de Taj en we konden lekker even rondlopen door een gigantische ruïne/fort, het zat een beetje in het midden door al het vandalisme.
Hierna gingen we weer naar huis met de auto, uurtje of 3/4 werden er 5, we stonden anderhalf uur in de file in Delhi (om 20.30!) nog even snel een hapje gegeten en de volgende ochtend vroeg weer op de trein naar Jaipur.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
